من او

چندروز پیشا یکی ازدوستام اومده بود پیشم،ازمدرسش تعریف میکرد.میگفت یکی ازمعلماشون وقتی داشته از سختی درس ها حرف می زده به بچه ها گفته:الآن که ماه رمضونه،اگه می بینید روزه گرفتن به درستون لطمه وارد میکنه روزه نگیرید.نمی خوام بگم همیشه در هر شرایطی باید روزه گرفتا...نه،ولی به همین سادگی هم نباید از این امر گذشت.ما از این متاسف شدیم که دوستم گفت:بعضی از بچه ها فرداش که اومدند مدرسه گفتند:ما روزهامون رو باز کردیم.می خوام بگم چرا معلمی که باید الگوی بچه ها باشه، بچه ها رو به گناه بکشه؟البته قطعاً ایشون منظورشون این نبود که درس به روزه ارجحه واگر بخواهیم درس بخوانیم نباید روزه بگیریم.اما بعضی از بچه ها این گونه متوجه شدن.اگه یکی ازاون بچه ها توانایی روزه رو داشته باشه و با استناد به حرف آموزگارش دیگه روزه نگیره چی؟چه کسی حاضراست پاسخ اون دانش آموزانی رو که به بیان کسی که به اواعتماد دارند اعتما د کردند ودست از روزه داشتن کشیدندرابدهد؟روزه گرفتن امری است که خدایی که مارو آفریده وهرگز خواهان سختی کشین مانیست برما واجب کرده وفرموده:((اگر بدانید،روزه گرفتن برای شما بهتر است.))(سوره بقره،آیه 184).در کتاب اسرار عبادات حضرت آیت الله جوادی آملی(حفظه الله)مطالعه کردم که:
درست است که روزه گرفتن کمی طاقت فرسا است ولی شنیدن این آیه که می فرماید:((یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام...))خستگی روزه را از انسان بیرون می کشد.حال اگر ما به خداوند وکتابی که برای هدایت ما به خوبیها فرستاده ایمان داریم باید بدانیم هر عملی که خداوند بربندگانش واجب کرده هیچ12/17/2007 ضرری برای او ندارد.
ربنا اننا سمعنا منادیاًًینادیللایمان ان آمنوابربکم فآمنا.ربنافإغفر لنا ذنوبا کفرعنا سیئاتنا وتوفنا مع الابرار.
(سوره آل عمران.آیه193)
التماس دعا