من او

تا ازدیار هستی در نیستی خزیدم

ازهرچه غیر دلبراز جان ودل بریدم

باکاروان بگویید از راه کعبه برگرد

مایار ر ا به مستی بیرون خانه دیدیم

لبیک از چه گویید ای رهروان غافل

لبیک او به خلوت از جام می شنیدیم

تاچند درحجابید ای صوفیان محجوب

ما پرده خودی را در نیستی دریدیم

ای پرده دار کعبه بردارپرده از پیش

کزروی کعبه دل ماپرده را کشیدیم

ساقی بریز باده درساغر حریفان

ماطعم باده عشق از دست او چشیدیم